Ύστερα από δεκαετίες αναποτελεσματικής πλύσης εγκεφάλου περί αγοράς εγχώριων προϊόντων, τελικά στην Ελλάδα το 2012 τόσες ώρες διαφημιστικού χρόνου, τόσες αφίσες και τόσα άρθρα στις εφημερίδες έπιασαν τόπο δεκαετίες αργότερα!...
Χυμοί, γάλατα, σοκολάτες, μακαρόνια, ρύζι, όσπρια, φρούτα - όλα ελληνικότατα - είχαν αραδιαστεί μπροστά στο ταμείο του μικροσκοπικού μανάβικου. Μέχρι και τα ροδίτικα τυποποιημένα πλέονμελεκούνια αρχίζουν να καταλαμβάνουν με την αξία τους τη θέση που ανέκαθεν τους ανήκε: δίπλα στις άγευστες και άνοστες πολυεθνικές τσίκλες, δίπλα από τις πλαστικές σακούλες κοντά στην έξοδο.
Αυτή η ξαφνική προτίμηση στα εδώδιμα ελληνικά προϊόντα δεν οφείλεται μόνο στην χαμηλότερη τιμή τους (όλα είναι ακόμα πολύ ακριβότερα από όσο θα έπρεπε, διαπιστωμένο αυτό).
Οφείλεται πρώτον και κύριον στη γενική 'έλλειψη πίστωσης' προς την ελληνική αγορά και έτσι τα ξένα προϊόντα δυσκολεύονται να φτάσουν πια μέχρι εδώ, στην άκρη της άκρης του Αιγαίου, αφού οι παραγγελίες πρέπει πια να συνοδεύονται με 'ζεστό χρήμα'. Και ζεστό χρήμα πλέον δεν υπάρχει.
Το φαινόμενο της έλλειψης προϊόντων είναι ακόμα πιο έντονο στα καταστήματα που πουλούν είδη βασικών ηλεκτρικών ειδών γαι το σπίτι. Διαπίστωσα τελευταία πόσο δύσκολο είναι να αγοράσεις ...λάμπες (!).
Πρέπει να περιμένεις τουλάχιστον μια βδομάδα ώσπου να τις παραγγείλουν (και να τις πληρώσουν μετρητοίς) οι έμποροι στη Ρόδο για να τους τις στείλουν από την Αθήνα, που κι εκείνοι με τη σειρά τους θα πρέπει να τις πληρώσουν cash για να τους έρθουν από το εξωτερικό... Πράγματα αδιανόητα μερικούς μήνες πριν - αν και πιο αδιανόητο είναι να μην ... υπάρχουν στην αγορά λάμπες ελληνικής παραγωγής...
Όλα αυτά ελπίζω να σταματήσουν να συμβαίνουν, όταν πια θα αναγκαστούμε να βρούμε μια κάποια φθηνότερη εναλλακτική εγχώρια λύση. Γιατί -δεν μπορεί-, κάποτε θα αναγκαστούμε να ξαναπάρουμε μπρος!
Σας βλέπω που κουνάτε το κεφάλι σας με δυσπιστία...
Κι εγώ στη θέση σας, το ίδιο θα έκανα.
Έλα όμως που τις προαλλες βρέθηκε μπροστά μου μία μπύρα που δεν είχα ξαναδεί ποτέ μέχρι τώρα. Το όνομα αυτής: Volkan και παραγωγής Σαντορίνης (!)
Όχι, δεν είναι είδηση η ύπαρξη μιας μπύρας που παράγεται από κάποια μικρή βιοτεχνία της ελληνικής περιφέρειας.
Είδηση όμως είναι η χάρτινη ετικέτα στο πίσω μέρος του μπουκαλιού της:
"Για κάθε 1 ευρώ κέρδους, η VOLKAN εξαγοράζει 50 λεπτά ελληνικού εθνικού χρέους για λογαριασμό του ελληνικού κράτους"
Ακόμα κι αυτό, είναι μία μικρή καλή αρχή.
Ή έστω ένα μικρό δείγμα της.
Τα καλά νέα αργά ή γρήγορα θα έρθουν,
πού θα πάει...
