Ένας από τους πιο δημοφιλείς δείκτες πολιτικής αστάθειας στις ΗΠΑ, κατασκευασμένος από δύο καθηγητές του Χάρβαρντ, δείχνει πως τα επίπεδα της έχουν σκαρφαλώσει στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων δεκαετιών. Πολιτική αστάθεια και οικονομική αστάθεια μοιάζει να έχουν παράλληλους βίους με το συγκεκριμένο δείκτη να εκτινάζεται όποτε η οικονομία περνά σε ύφεση και να αποκλιμακώνεται στις περιόδους οικονομικής ευμάριας.
Τον Ιανουάριο του 2012 ο δείκτης υποχωρεί από το ρεκόρ του σε μία ένδειξη βραχυπρόθεσμης εκτόνωσης της πολιτικής και ίσως οικονομικής αστάθειας στις ΗΠΑ. Ωστόσο με τη χώρα να οδεύει σε προεκλογική περίοδο δεν είναι σίγουρο αν ο δείκτης είναι έτοιμος για μια δυνατή πτώση από τα τρέχοντα επίπεδα του ή αν απλά παίρνει μια ανάσα πριν κινηθεί υψηλότερα.
Ένας παράγοντας ανησυχίας είναι η παρατεταμένη διάρκεια πολιτικής αστάθειας, όπως αποτυπώνεται στο δείκτη, η οποία φαίνεται να διαρκεί τρία χρόνια, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί. Αν αυτή είναι η νέα κατάσταση τότε ίσως η οικονομία αργήσει να ξεπεράσει τα προβλήματα της. Και καθώς οι ΗΠΑ είναι η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, η πορεία τους είναι ενδεικτική και αυτής άλλων κρατών.
Έτσι, είναι δεδομένο πως η πολιτική αστάθεια ήρθε για να ριζώσει στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στις πληγείσες απ' την κρίση χώρες. Αν όμως πολιτική αστάθεια συνεπάγεται οικονομική ταλαιπωρία τότε τα πράγματα φαίνονται σκούρα.
Μία ελπιδοφόρα σκέψη είναι πως μέσα από την πολιτική αστάθεια ίσως προκύψει μια νέα πολιτική κουλτούρα, καλύτερη από την προηγούμενη. Το κακό, όμως, είναι πως το νέο μοιάζει να δημιουργείται από τα απομεινάρια του παλιού. Ακόμη και αν τα κομμάτια που χρησιμοποιηθούν είναι τα καλύτερα, το πιθανότερο είναι πως θα έχουν και αυτά μολυνθεί και θα απειλούν με μόλυνση οτιδήποτε νέο προκύψει από την όλη διαδικασία.
