Βρίσκεται σε απόσταση 175 ετών φωτός από τη Γη. Και περιβάλλεται από τόσο νερό που θα μπορούσε να γεμίσει τους ωκεανούς του πλανήτη μας εκατοντάδες φορές. Ο λόγος για το νεαρό άστρο TW του αστερισμού της Ύδρας, το οποίο παρακολουθούν αστρονόμοι με τη βοήθεια του Διαστημικού Παρατηρητηρίου Χέρσελ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος.
Οι επιστήμονες λένε ότι η ανακάλυψη ρίχνει φως σε ένα παλαιό ερώτημα: με ποιον τρόπο εμφανίστηκαν «ξαφνικά» οι ωκεανοί στη Γη, παρότι αρχικά ήταν πολύ θερμή για να υποστηρίξει την παρουσία νερού;
Το νερό που εντόπισαν βρίσκεται στα όρια του πρωτοπλανητικού δίσκου, ο οποίος περιβάλλει το TW Hydrae. Τόσο το άστρο όσο και ο δίσκος μοιάζουν να βρίσκονται στα πρώτα στάδια του σχηματισμού πλανητών, όπως ήταν η Γη πριν από τεσσεράμιση δισεκατομμύρια χρόνια. Το συμπέρασμα των αστρονόμων από αυτήν την ανακάλυψη είναι ότι κατά πάσα πιθανότητα, το νερό ήρθε στη Γη μέσω κομητών και αστεροειδών, προερχόμενων από τέτοιες πρωτοπλανητικές ζώνες, οι οποίες πιστεύεται ότι υπήρχαν και κατά το σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος.
«Η παρατηρήσεις μας γύρω από αυτούς τους ψυχρούς υδρατμούς καταδεικνύουν ότι στο δίσκο υπάρχει τόσο νερό που θα μπορούσε να γεμίσει χίλιους γήινους ωκεανούς», λέει ο αστρονόμος Μίχιελ Χογκερχάιντε, από το Παρατηρητήριο του Λέιντεν στην Ολλανδία, επικεφαλής της ομάδας που περιέγραψε τα ευρήματα στην επιθεώρηση Science.
«Οι επιστήμονες υποπτεύονταν εδώ και καιρό ότι στις εξωτερικές περιοχές των πλανητών που σχηματίζουν δίσκους κρύβονται αυτές οι δεξαμενές ψυχρών υδρατμών, όμως μέχρι σήμερα είχαμε βρει μόνο ενδείξεις για την ύπαρξη υδρατμών σε θερμές περιοχές πιο κοντά στους ήλιους», λέει ο Χογκερχάιντε εξηγώντας γιατί η ανακάλυψη της ομάδας του είναι πρωτοφανής. «Το ότι οι κομήτες και οι ψυχροί αστεροειδείς σχηματίζονται στα εξώτερα όρια, αποτελούσε πρόβλημα για τη θεωρία που υποστηρίζει ότι οι κομήτες έφεραν το νερό στη Γη, όμως τώρα έχουμε αυτές τις δεξαμενές ψυχρού νερού στην περιοχή, όπου σχηματίζονται οι κομήτες, οπότε η θεωρία ενισχύεται σημαντικά».
Μια προέκταση αυτής της θεωρίας, εξηγεί ο Ολλανδός ερευνητής, είναι ότι το νερό μεταφέρεται και σε κάποια από τα δισεκατομμύρια των εξωπλανητών πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, κάτι που σημαίνει ότι πιθανότατα ότι στους γαλαξίες υπάρχουν πολλοί πλανήτες με ωκεανούς.
