Στην επικαιρότητα και πάλι τα ευρωομόλογα. Ειδικοί και πολιτικοί υπεραμύνονται των απόψεών τους και η ευρωζώνη περιμένει. Πληθώρα τα σχόλια και οι αναλύσεις στο γερμανικό τύπο.
«Τα ευρωομόλογα εξισώνουν τους καλούς και τους κακούς οφειλέτες σε κοινότητα ίδιας εγγυητικής ευθύνης (=φερεγγυότητας). Καλό για τους μεν, κακό για τους δε», σημειώνει σήμερα η συντηρητική Die Welt του Βερολίνου:
«Για να λειτουργήσει μια τέτοια κοινότητα μακροπρόθεσμα και σταθερά πρέπει να βρει αποδοχή. Τότε θα σωθεί το ευρώ από τον κατακερματισμό και την κατάρρευση. Έτσι οι χώρες-μέλη της ευρωζώνης θα κατακτήσουν μια νέα ποιότητα στην πορεία τους προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Η Γερμανία, να το πούμε καθαρά, θα γίνει λίγο…ελληνική. Εάν θα τα καταφέρει όμως η Ελλάδα να γίνει λίγο…γερμανική, δεν είναι τόσο σίγουρο. Ενδέχεται τα ευρωομόλογα να είναι το μαγικό φάρμακο ή μόνον ο επίδεσμος, κανείς δεν το ξέρει. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι Γερμανοί, ανεξάρτητα από εάν το επιθυμούν ή όχι, διολισθαίνουν συνεχώς πιο βαθιά σε μια αναδιανεμητική ένωση. Ευρωομόλογο είναι απλώς μια άλλη λέξη για αυτήν.»
«Είναι μοιραίο, αλλά ο κιτρινόμαυρος κυβερνητικός συνασπισμός του Βερολίνου σπέρνει το φόβο στην Ευρώπη με τις εθνικιστικές του κορώνες», γράφει η εναλλακτική εφημερίδα Tageszeitung για το ίδιο θέμα: «Και όμως ακριβώς αυτή τη στιγμή εκείνο που χρειαζόμαστε είναι η θετική εικόνα της Ευρώπης.
Τί θα λέγανε άραγε τα μέλη της κυβέρνησης για μια σειρά συνεντεύξεων με θέμα τί μας προσφέρει το μοναδικό πείραμα στην ιστορία που λέγεται ενωμένη Ευρώπη;
Τί σημαίνει π.χ. το γεγονός πως σήμερα νεαροί Γερμανοί σπουδάζουν στη Βαρκελώνη ή στο Μπρέσλαου, πως η ΕΕ μπορεί να συνομιλεί ως ίσος προς ίσους με τις ΗΠΑ και την Κίνα ή πως η Γερμανία επωφελείται τα μέγιστα από την ύπαρξη και τη διατήρηση αυτής της ένωσης;»
Το ευρωομόλογο και οι πονοκέφαλοι της Μέρκελ
«Η Μέρκελ ξέρει πολύ καλά ότι δεν επιτρέπεται να γυρίσει από τον Σηκουάνα στον Σπρέε με δεσμευτικές αποφάσεις», υπογραμμίζει η General Anzeiger της Βόννης εν όψει της αυριανής συνάντησης Μέρκελ – Σαρκοζί, αλλά και με γνώμονα την πρόσφατη κριτική του προέδρου της βουλής για απαράδεκτες πιέσεις προς το γερμανικό κοινοβούλιο: «η αμφιλεγόμενη φήμη της Γερμανίας σαν ‘ταμία’ της Ευρώπης οδηγεί την καγκελάριο σε αδιέξοδο, τόσο ενδοπαραταξιακά, όσο και στην εσωτερική πολιτική.
Η καγκελάριος δεν μπορεί να αγνοήσει την ασυνήθιστα σκληρή κριτική του προέδρου της βουλής και κομματικού της φίλου Νόρμπερτ Λάμερτ που αρνείται να θέσει το κοινοβούλιο σε στενά χρονικά περιθώρια λόγω της διεύρυνσης του ευρωπακέτου διάσωσης.»
«Η ΟΝΕ δεν μπορεί να αντέξει την καθυστέρηση της διεύρυνσης του ευρωπακέτου», υποστηρίζει η γερμανική έκδοση των Financial Times: «Εάν οι αποφάσεις της συνόδου των Βρυξελλών δεν εγκριθούν άμεσα από τα εθνικά κοινοβούλια, τότε αυτό ήταν, δεν θα τα καταφέρουμε.
Πρέπει επιτέλους ή να αποδεχθούμε τη αναδιανεμητική ένωση ή να συρρικνωθούμε στην Ευρώπη-του σκληρού νομίσματος, η οποία θα προκαλέσει όμως υψηλότερο κόστος, από την διεύρυνση του ευρωπακέτου διάσωσης.
Ασφαλώς παραμένει ανοιχτό το θέμα της δημοκρατικής νομιμοποίησης της ένωσης. Για την ΟΝΕ μπορεί να επιδράσει το ίδιο καταστροφικά, εάν οι πολίτες της δεν αισθάνονται ότι εκφράζονται από τις αποφάσεις που λαμβάνονται ερήμην τους, εάν βλέπουν πως οι πολιτικοί άγονται και φέρονται από τις χρηματαγορές. Τότε στις επόμενες εκλογές θα πάρουν την απάντηση και ενδέχεται να καταρρεύσει έτσι και το ευρώ.»
Και η εφημερίδα αναφερόμενη επίσης στη πρόσφατη κριτική του Νόρμπερτ Λάμερτ καταλήγει: «Οι επισημάνσεις Λάμερτ είναι αφορμή για να συζητηθούν ορισμένα ζητήματα που έπρεπε να έχουν αποσαφηνιστεί εδώ και καιρό. Π.χ. πως μπορεί η κυβέρνηση να εξηγήσει καλύτερα στους πολίτες, αλλά και στους βουλευτές, τη σοβαρότητα της κατάστασης ή ακόμη πού οδηγείται πραγματικά η ευρωζώνη και τέλος μήπως θα ήταν καλύτερη για την Ευρώπη αντί της ΟΝΕ μια στενότερη πολιτική ένωση.»
