-Δε μου λες, το δεξί σου πόδι, γιατί είναι ξύλινο;
-Άσε μωρέ, ήταν η πρώτη μέρα μου ως πειρατής και δεν ήξερα τι με περίμενε. Βγήκαμε στα ανοιχτά, συναντήσαμε φουρτούνες, κουνούσε το καράβι.. Ε, δεν είχα συνηθίσει το τράνταγμα... έπεσα από το κατάρτι..
-Το γάντζο στο χέρι; Από τι το 'παθες;
-Να, που λες, ξυπνάω ...ένα πρωί, ήμασταν ήδη εκεί στα ανοιχτά, στη μέση του Ατλαντικού ωκεανού, κουνούσε το καράβι.. δεν είχα συνηθίσει το ξύλινο πόδι.. παραπάτησα και έπεσα στους καρχαρίες..
-Και το μάτι; Γιατί το κρύβεις;
-Ξέρεις τώρα.. τσίμπλα.
-Τσίμπλα;;;
-Να, ξύπνησα ένα πρωινό, βγήκαμε στα ανοιχτά, είχα μία τσίμπλα στο μάτι.. Ε, δεν είχα συνηθίσει το γάντζο!!!
