Θυμάμαι το πρώτο final four του προπονητή Ομπράντοβιτς. Στην Κωνσταντινούπολη, το 1992. Σήκωσε το...
...κύπελλο και ανέβηκε στην εξέδρα για να ασπαστεί τον Ιβκοβιτς, τον άνθρωπο που τον έχρισε προπονητή μέσα σε ένα βράδυ, στο δωμάτιο κάποιου ξενοδοχείου. Ως παίκτης θα είχε άλλα τρία ή τέσσερα χρόνια καλού μπάσκετ-εκείνη την εποχή ήταν όλα πιο αργά και πιο εύκολα. Ομως προτίμησε να ακολουθήσει το ένστικτο του. Κέρδισε τον πρώτο μεγάλο ευρωπαϊκό τίτλο ως προπονητής σε ηλικία 32 ετών. Είκοσι χρόνια μετά διεκδικεί το όγδοο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της καριέρας του. Λογικά θα πάρει και άλλα. Και κανένας δεν θυμάται ότι κάποτε ο άνθρωπος αυτός είχε το, άδικο, παρατσούκλι του «Γκαστόνε». Διότι ο Ομπράντοβιτς δεν είναι τυχερός. Τυχεροί είναι όσοι συνεργάζονται μαζί του.
Στο τελευταίο παιχνίδι απέναντι στη Μπαρτσελόνα αναγκάστηκε να αποσύρει αμέσως τον Διαμαντίδη με δύο φάουλ ενώ έχασαε τον Νίκολας από τραυματισμό. Πήρε τον αγώνα με τον Καλάθη και τον Βουγιούκα. «Θα το κέρδιζε και με τον Σισέ και τον Αλβέρτη» έλεγε ένας φίλος μετά το τέλος του συναρπαστικού ματς. Ημουν μέσα, στις κερκίδες του ΟΑΚΑ. Και όταν 20.000 ευτυχισμένοι Παναθηναϊκοί παραληρούσαν, εγώ προσπαθούσα να ξεχωρίσω τον Ομπράντοβιτς. Δεν κατάφερα να τον δω, είχε σκεπαστεί από παίκτες και οπαδούς. Οχι άδικα. Διότι αυτό που έκανε ο Παναθηναϊκός δεν ήταν απλώς μικρό θαύμα. Ηταν και μεγάλο μάθημα. Αντιμετώπιζε την πρωταθλήτρια Ευρώπης για την πρόκριση στο final four που θα γίνει τον Μάιο στη Βαρκελώνη. Πέταξε την Μπαρτσελόνα έξω από το σπίτι της!
Το προγνωστικά ήταν υπέρ των Καταλανών. Επίσης οι εταιρίες στοιχημάτων έβλεπαν περισσότερο Μπαρτσελόνα και λιγότερο Παναθηναϊκό. Ομοίως και οι γνωστές θεωρίες συνωμοσίας που απέρριπταν το ενδεχόμενο να γίνει το final four χωρίς την οικοδέσποινα. Και ο Παναθηναϊκός του Ομπράντοβιτς τους κατάπιε όλους. «Ο άνθρωπος είναι ιδιοφυΐα. Διδάσκει περίπου 100 συστήματα, τα αλλάζει κάθε φορά και απαιτεί εξίσου ιδιοφυείς παίκτες. Γι' αυτό και το μεγάλο προσόν του Διαμαντίδη είναι το μυαλό του» μου λέει πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού που δούλεψε με τον Ομπράντοβιτς. Μόνο που πια οι ιστορίες για τον κόουτς θα αρχίσουν να πλέκονται με θρύλους. Δείτε ας πούμε την ευρωπαϊκή κατάληξη που είχε ο Ολυμπιακός και συνυπολογίστε ότι ο ΠΑΟ απαλλάχθηκε από το συμβόλαιο του Σπανούλη...
Ο Παναθηναϊκός εμφανίζεται στο ΟΑΚΑ με βάση συγκεκριμένο τελετουργικό. Πρώτα βγαίνει η ομάδα. Μετά ο Αλβέρτης. Και τελευταίος ο Ομπράντοβιτς για να μαζέψει το πιο δυνατό χειροκρότημα το οποίο και ανταποδίδει. Αν εξαιρέσεις τους δέκα βλάκες με τα λέιζερ και τα καπνογόνα, είναι μία κατάσταση για την οποία αξίζει να πληρώσεις. Και είναι η κατάσταση του Ομπράντοβιτς. Θα μου πείτε ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα υπήρχε χωρίς το ποτάμι με τα χρήματα που έχει εκτρέψει προς την ομάδα η οικογένεια Γιαννακόπουλου. Δεν έφτανε αυτό. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος έκανε όσα αρνείται να ακολουθήσει ο μέσος Ελλήνας παράγοντας. Εμπιστεύτηκε αυτόν που θεωρεί καλύτερο και του επέτρεψε να κάνει τη δουλειά του όπως εκείνος θέλει. Είναι απλό, κοστίζει πολλά, αλλά σου ράβει αστέρια στη φανέλα.
