Η προμνησία (deja-vu) είναι η αίσθηση του ατόμου πως μια κατάσταση που ζει εκείνη τη στιγμή, την έχει ξαναζήσει στο παρελθόν. Αυτό συμβαίνει κυρίως σε άτομα από 15-25 ετών και μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου. Τα άτομα που είναι πιο επιρρεπή στην προμνησία είναι αυτά που αγχώνονται και κουράζονται υπερβολικά, καθώς και τα ανώτερου κοινωνικού και μορφωτικού επιπέδου και όσοι ταξιδεύουν συχνά.
Οι 65 στους 100 έχουν βιώσει την εμπειρία του deja-vu και εμφανίζεται είτε σε υγιή άτομα, είτε λόγω κάποιας οργανικής νόσου, είτε εξαιτίας λήψης φαρμάκων.
Οι Θεωρίες για τις γενεσιουργές αιτίες του φαινομένου είναι.:
1. To φαινόμενο εξηγείται ως διαταραχή μνήμης στο οποίο εμπλέκονται ο ιππόκαμπος και ο αμυγδαλοειδής πυρήνας του εγκεφάλου.
2. Άλλη θεωρία υποστηρίζει πως οι καταστάσεις μοιάζουν γνωστές επειδή οι πληροφορίες εισέρχονται στον εγκέφαλο ακόμη και όταν η προσοχή του ατόμου είναι προσηλωμένη σε κάτι άλλο.
3. Η θεωρία του ολογράμματος υποστηρίζει ότι το deja-vu συμβαίνει όταν ένα στοιχείο του περιβάλλοντος μοιάζει με μέρος μιας ανάμνησης, με αποτέλεσμα να αναπαραχθούν οι αναμνήσεις στην τρισδιάστατη μορφή τους.
4. Η θεωρία της καθυστερημένης όρασης αποδίδει την εμφάνισή του στην καθυστέρηση έλευσης του ερεθίσματος στον εγκέφαλο από τον έναν οφθαλμό στον άλλο με αποτέλεσμα το δεύτερο ερέθισμα να θεωρείται ανάμνηση του πρώτου.
5. Νεότερες απόψεις αναφέρουν πως το deja-vu οφείλεται σε μία καταστολή της εξελικτικά πρωιμότερης οδού μεταβίβασης των οπτικών ερεθισμάτων μέσω του στελέχους, η οποία καθυστερεί σε σχέση με τη βασική οδό που διέρχεται από το θάλαμο5.
αυτη ειναι η χημικη-βιολογικη εξηγηση
Αυτό που βιώνουμε κάποιες φορές σαν deja-vu,
μπορεί να οφείλεται σε πολλές διαφορετικές αιτίες...
μία απ' αυτές είναι ότι η εσωτερική όραση του ανθρώπου, καθώς δεν υπόκειται σε χωροχρονικους περιορισμούς, έχει την δυνατότητα να "ταξιδεύει" μπρος ή πίσω στο χρόνο...
συλλαμβάνει εντυπώσεις, εικόνες ακόμα και ολόκληρες σκηνές γεγονότων που όταν πια τα ζούμε σε real time , ο φυσικοεγκέφαλος τα αντιλαμβάνεται ως μνήμη...
μία άλλη περίπτωση είναι την στιγμή ακριβώς που λαμβάνει χώρα ένα γεγονός deja-vu, να υπάρχει μία πολύ μικρή σχισματική αποστασιοποιήση ενός κομματιού της προσωπικότητας μας από το σύνολο των αισθήσεων που καταγράφει ο εγκέφαλος.... κατά την επιστροφή (μιλάμε εδώ για εξαιρετικά μικρούς χρόνους) και κατά την επεξεργασία των πληροφοριών αυτές εντοπίζονται σαν μνήμη λόγω ακριβώς αυτής της μικρής χρονικής διαφοράς...
στην ουσία είναι ένα καθαρό ψυχολογικό φαινόμενο αυτόματης ύπνωσης που μας συμβαίνει πολλές φορές την ημέρα με σκοπό την ξεκούραση.... κάτι σαν στιγμιαίος ύπνος...
μία τρίτη περίπτωση είναι το γεγονός που μας συμβαίνει σε μία δεδομένη στιγμή να "ξυπνάει" μέσα μας κάποια μνήμη που όμως δεν υπάρχει ολόκληρη (κάτι σαν κατεστραμμένο αρχείο που παραμένει ορατός ο τίτλος του)....
καθώς δεν μπορούμε να ανακαλέσουμε την αυθεντική μνήμη την ταυτίζουμε με αυτό που ήδη ζούμε...
αλλη μια αποψη
Οι ψυχολόγοι πάλι διαχωρίζονται σε 2 απόψεις.
Οι πιο ορθολογιστές, επεξηγούν το Deja vu ως μια αστραπιαία ανάκληση κάποιας ξεχασμένης μνήμης, που όμως δεν είναι ίδια και απαράλλαχτη με αυτήν που ζούμε την στιγμή εκείνη, αλλά έχει κάποια κοινά γνωρίσματα εκ των οποίων κάποιο «ξύπνησε» την ξεχασμένη μνήμη…
Η δεύτερη άποψη των ψυχολόγων είναι λίγο λιγότερο ορθολογιστή, και αφήνει κάποια «παραθυράκια» ανεξήγητου. Μερικοί ψυχολόγοι δεν απορρίπτουν το ενδεχόμενο του να δρα προφητικά το ένστικτο κατά την διάρκεια του ύπνου και να εκφράζεται με όνειρα. Έτσι, επεξηγούν το φαινόμενο του Deja vu ως μια στιγμιαία ανάκληση προφητικού ονείρου που είχε ξεχαστεί.
Οι μυστικιστές απορρίπτουν κάθετα την επιστημονική άποψη, δέχονται μέρος της ψυχολογικής αλλά το συμπέρασμα είναι άλλο. Ίσως όλοι έχουμε συχνά ακούσει ότι το Deja vu είναι ξεχασμένη μνήμη παλαιότερης ενσαρκώσεως η οποία ανακλήθηκε χάρη σε κάποιο ερέθισμα. Αυτό όμως φυσικά προϋποθέτει ότι όντως ζούμε παραπάνω από μια ζωές.
Οι 65 στους 100 έχουν βιώσει την εμπειρία του deja-vu και εμφανίζεται είτε σε υγιή άτομα, είτε λόγω κάποιας οργανικής νόσου, είτε εξαιτίας λήψης φαρμάκων.
Οι Θεωρίες για τις γενεσιουργές αιτίες του φαινομένου είναι.:
1. To φαινόμενο εξηγείται ως διαταραχή μνήμης στο οποίο εμπλέκονται ο ιππόκαμπος και ο αμυγδαλοειδής πυρήνας του εγκεφάλου.
2. Άλλη θεωρία υποστηρίζει πως οι καταστάσεις μοιάζουν γνωστές επειδή οι πληροφορίες εισέρχονται στον εγκέφαλο ακόμη και όταν η προσοχή του ατόμου είναι προσηλωμένη σε κάτι άλλο.
3. Η θεωρία του ολογράμματος υποστηρίζει ότι το deja-vu συμβαίνει όταν ένα στοιχείο του περιβάλλοντος μοιάζει με μέρος μιας ανάμνησης, με αποτέλεσμα να αναπαραχθούν οι αναμνήσεις στην τρισδιάστατη μορφή τους.
4. Η θεωρία της καθυστερημένης όρασης αποδίδει την εμφάνισή του στην καθυστέρηση έλευσης του ερεθίσματος στον εγκέφαλο από τον έναν οφθαλμό στον άλλο με αποτέλεσμα το δεύτερο ερέθισμα να θεωρείται ανάμνηση του πρώτου.
5. Νεότερες απόψεις αναφέρουν πως το deja-vu οφείλεται σε μία καταστολή της εξελικτικά πρωιμότερης οδού μεταβίβασης των οπτικών ερεθισμάτων μέσω του στελέχους, η οποία καθυστερεί σε σχέση με τη βασική οδό που διέρχεται από το θάλαμο5.
αυτη ειναι η χημικη-βιολογικη εξηγηση
Αυτό που βιώνουμε κάποιες φορές σαν deja-vu,
μπορεί να οφείλεται σε πολλές διαφορετικές αιτίες...
μία απ' αυτές είναι ότι η εσωτερική όραση του ανθρώπου, καθώς δεν υπόκειται σε χωροχρονικους περιορισμούς, έχει την δυνατότητα να "ταξιδεύει" μπρος ή πίσω στο χρόνο...
συλλαμβάνει εντυπώσεις, εικόνες ακόμα και ολόκληρες σκηνές γεγονότων που όταν πια τα ζούμε σε real time , ο φυσικοεγκέφαλος τα αντιλαμβάνεται ως μνήμη...
μία άλλη περίπτωση είναι την στιγμή ακριβώς που λαμβάνει χώρα ένα γεγονός deja-vu, να υπάρχει μία πολύ μικρή σχισματική αποστασιοποιήση ενός κομματιού της προσωπικότητας μας από το σύνολο των αισθήσεων που καταγράφει ο εγκέφαλος.... κατά την επιστροφή (μιλάμε εδώ για εξαιρετικά μικρούς χρόνους) και κατά την επεξεργασία των πληροφοριών αυτές εντοπίζονται σαν μνήμη λόγω ακριβώς αυτής της μικρής χρονικής διαφοράς...
στην ουσία είναι ένα καθαρό ψυχολογικό φαινόμενο αυτόματης ύπνωσης που μας συμβαίνει πολλές φορές την ημέρα με σκοπό την ξεκούραση.... κάτι σαν στιγμιαίος ύπνος...
μία τρίτη περίπτωση είναι το γεγονός που μας συμβαίνει σε μία δεδομένη στιγμή να "ξυπνάει" μέσα μας κάποια μνήμη που όμως δεν υπάρχει ολόκληρη (κάτι σαν κατεστραμμένο αρχείο που παραμένει ορατός ο τίτλος του)....
καθώς δεν μπορούμε να ανακαλέσουμε την αυθεντική μνήμη την ταυτίζουμε με αυτό που ήδη ζούμε...
αλλη μια αποψη
Οι ψυχολόγοι πάλι διαχωρίζονται σε 2 απόψεις.
Οι πιο ορθολογιστές, επεξηγούν το Deja vu ως μια αστραπιαία ανάκληση κάποιας ξεχασμένης μνήμης, που όμως δεν είναι ίδια και απαράλλαχτη με αυτήν που ζούμε την στιγμή εκείνη, αλλά έχει κάποια κοινά γνωρίσματα εκ των οποίων κάποιο «ξύπνησε» την ξεχασμένη μνήμη…
Η δεύτερη άποψη των ψυχολόγων είναι λίγο λιγότερο ορθολογιστή, και αφήνει κάποια «παραθυράκια» ανεξήγητου. Μερικοί ψυχολόγοι δεν απορρίπτουν το ενδεχόμενο του να δρα προφητικά το ένστικτο κατά την διάρκεια του ύπνου και να εκφράζεται με όνειρα. Έτσι, επεξηγούν το φαινόμενο του Deja vu ως μια στιγμιαία ανάκληση προφητικού ονείρου που είχε ξεχαστεί.
Οι μυστικιστές απορρίπτουν κάθετα την επιστημονική άποψη, δέχονται μέρος της ψυχολογικής αλλά το συμπέρασμα είναι άλλο. Ίσως όλοι έχουμε συχνά ακούσει ότι το Deja vu είναι ξεχασμένη μνήμη παλαιότερης ενσαρκώσεως η οποία ανακλήθηκε χάρη σε κάποιο ερέθισμα. Αυτό όμως φυσικά προϋποθέτει ότι όντως ζούμε παραπάνω από μια ζωές.