Ο κανόνας τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ θέλει τις τράπεζες να είναι συνήθως ο «κακός» της ιστορίας. Όμως, «είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς στις ελληνικές τράπεζες χωρίς να τις λυπηθεί», γράφει σημερινό δημοσίευμα του Economist.
Όπως εξηγεί το άρθρο, οι ελληνικές τράπεζες τα πήγαν σχετικά καλά στην κρίση του 2007-2008, αφού όχι μόνο δεν περίμεναν βοήθεια από το κράτος, αλλά στην πραγματικότητα διευκόλυναν τη χρηματοδότησή του, αγοράζοντας τα κρατικά ομόλογα.
Όπως αποκάλυψε τραπεζίτης που μίλησε στο περιοδικό, σήμερα, οι τράπεζες αναγκάζονται να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν το κράτος. Η κυβέρνηση τις απειλεί να αποσύρει τις καταθέσεις όλων των δημόσιων οργανισμών εάν οι τράπεζες δεν συμμορφωθούν με τις επιθυμίες της.
Την ίδια στιγμή, οι τράπεζες έχουν να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις του PSI στους ισολογισμούς τους και να ανησυχούν για την πιθανή περαιτέρω αναδιάρθρωση του χρέους. Και όλα αυτά την ώρα που η χρηματοδότησή τους γίνεται τεράστιο πρόβλημα, λόγω της αθρόας εκροής καταθέσεων. «Κάνουμε τους ψυχολόγους στους καταθέτες μας», δηλώνει τραπεζίτης, εξηγώντας ότι η τράπεζά του κάνει μεγάλες προσπάθειες για να πείσει τους πελάτες της να μην αποσύρουν τις καταθέσεις τους και να τις κρύψουν κάτω από το στρώμα τους.
Με την ΕΚΤ να κρατά τις τράπεζες ζωντανές, αν και περιορίζοντας διαρκώς το «οξυγόνο» τους, επανατιμολογώντας τις εγγυήσεις που της δίνουν, ο κλάδος είναι απρόθυμος να διαθέσει την όποια ρευστότητά του σε χορηγήσεις.
Με την απειλή της χρεοκοπίας να πλανάται πάντα πάνω από τον κλάδο, ακόμα και εάν τελικά αυτή αποτραπεί, το μέλλον που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες είναι δύσκολο. Δύο τράπεζες έχουν ήδη συγχνευτεί, άλλες πουλούν διεθνή assets τους. «Όλα αυτά είναι αρκετά για να προκαλέσουν συμπάθεια», καταλήγει ο Economist.
