Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Economist: «Ελεγχόμενη αναδιάρθρωση τώρα»


Οι Ευρωπαίοι ηγέτες πάσχουν από σύνδρομο άρνησης, σημειώνεται στο πρωτοσέλιδο θέμα του σημερινού τεύχους του Economist, με το περιοδικό να επαναλαμβάνει πως ο μοναδικός δρόμος που έχει απομείνει για την Ελλάδα και το ευρώ είναι αυτός της ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης, τονίζοντας όμως πως η λύση αυτή δεν θα είναι διαθέσιμη για πολύ καιρό ακόμη.


«Η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται πως έχει υιοθετήσει ένα νέο κανόνα. Εάν ένα σχέδιο δεν λειτουργεί, μην το αλλάζετε» αναφέρει ο Economist, εκτιμώντας πως οι ηγέτες της Ε.Ε. αρνούνται να αποδεχθούν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη της.

Διατηρούν την πεποίθηση πως με τα νέα μέτρα λιτότητας, την εκταμίευση της επόμενης δόσης και το νέο πακέτο διάσωσης ύψους περίπου 100 δισ. ευρώ που θα λάβει η Ελλάδα, εφόσον οι Ευρωπαίοι ικανοποιήσουν το αίτημα της Γερμανίας για εθελοντική συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών, η Ελλάδα θα μείνει «ζωντανή» έως το 2013, όταν θα τεθεί σε ισχύ ο Μόνιμος Μηχανισμός Στήριξης (ESM).

«Το ευρώ θα σωθεί και ο κόσμος θα χειροκροτήσει» αναφέρει ειρωνικά το δημοσίευμα, καταρρίπτοντας την «ελπίδα» των Ευρωπαίων και υπογραμμίζοντας πως η πολιτική αυτή εμποδίζει την επίλυση της κρίσης στην ευρωζώνη, η οποία γίνεται ολοένα και πιο τοξική.

Οι αγορές δεν καθησυχάζονται και οι φόβοι για εξάπλωση της κρίσης αυξάνονται, βάζοντας στο «παιχνίδι» την Ισπανία και την Ιταλία, ενώ την ίδια στιγμή ακούγεται πως μία ελληνική χρεοκοπία θα είναι η «στιγμή Lehman» της Ευρώπης.

Ο Economist επαναλαμβάνει πως η καλύτερη λύση για την Ελλάδα και το ευρώ θα ήταν μια ελεγχόμενη αναδιάρθρωση, η οποία θα μείωνε το ελληνικό χρέος στο 80% του ΑΕΠ και δεν θα προκαλούσε σοκ στις αγορές, οι οποίες περιμένουν εδώ και καιρό μία πτώχευση.
Όπως επισημαίνει, το σχέδιο αυτό είναι το μοναδικό που έχει πιθανότητες να λειτουργήσει, παρά τους κινδύνους που ενέχει, όπως το γεγονός πως θα έπληττε τις τράπεζες και τους φορολογούμενους στην Ευρώπη, και δεν θα σταματούσε την ανάγκη για εξωτερική στήριξη της Ελλάδας για χρόνια.

Ωστόσο, όπως προειδοποιεί το άρθρο, η δυνατότητα αυτή δεν θα είναι διαθέσιμη για πολύ καιρό ακόμη και έτσι οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να την αρπάξουν όσο ακόμη μπορούν.