...όπως οι αγελάδες στο βοσκότοπο, μεγαλώνουν, φουσκώνουν σαν φούσκες και μετά, ξαφνικά, ξεσπάνε στον πανικό και δεν είναι πια εύκολο να τις καθησυχάσει κανείς».
Ο Γ. Παπανδρέου επεσήμανε ότι από τις τρεις χώρες που έχουν προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης κάτι διαφορετικό πήγε λάθος και είπε ότι η Ελλάδα δεν είχε προβλήματα με τις τράπεζες, αλλά με το χρέος του κράτους και την κρίση εμπιστοσύνης προς αυτό.
«Η Πορτογαλία δεν αξίζει μια τόσο σοβαρή κρίση. Είναι περισσότερο θύμα, διότι αν και δεν είναι χρεωμένη τόσο πολύ, οι αγορές που παρακολουθούν την κατάσταση ολόκληρης της ζώνης του ευρώ φοβήθηκαν μια ενδεχόμενη απώλεια στο μέλλον με αποτέλεσμα να δανείζεται ολοένα και πιο ακριβά, επιταχύνοντας έτσι την εσωτερική πολιτική κρίση. Η Ιρλανδία ήταν πιο ένοχη, διότι επέτρεψε μια σοβαρή κρίση στο τραπεζικό της σύστημα», είπε.
Μιλώντας για την κρίση του 2008 ο πρωθυπουργός την χαρακτήρισε «καμπάνα συναγερμού» που υπενθυμίζει ότι στην οικονομία χρειαζόμαστε περισσότερη διαφάνεια, έλεγχο και αξιοπιστία και συμπλήρωσε ότι «οι πρώτες αντιδράσεις ήταν σωστές».
Συνεχίζοντας, ανέφερε ότι «εάν δεν δημιουργήσουμε νέα, υπερεθνικά πρότυπα ενέργειας και επιτήρησης, θα βυθιστούμε σε μια νέα κρίση», διότι «οι πηγές της παρούσας κρίσης, στην πλειοψηφία τους, δεν εξαφανίστηκαν». Μάλιστα, εκτίμησε ότι οι κυβερνήσεις περιόρισαν μόνο τις συνέπειες της παρούσας κρίσης «και μάλιστα, με γιγαντιαίο αντίτιμο».
Μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε ότι το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι αυτό που απασχολεί κυρίως τον κάθε ηγέτη είναι η χώρα του, για να σημειώσει ότι οι ηγέτες των μικρών χωρών αλλά τώρα και των μεσαίων «συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν μόνοι τους».
