"Κατά καιρούς έχουν αμαυρώσει αυτή τη σειρά θεωρίες οι οποίες συσχετίζουν την παιδική αθωότητα, που αυτή προβάλλει, με μεθόδους προώθησης της κομμουνιστικής ιδέας από την Πρώην Σοβιετική Ένωση."
Τα στρουμφάκια είναι η διάσημη και αγαπημένη σε όλους σειρά κινουμένων σχεδίων με τα αθώα μπλε πλασματάκια. Δημιουργήθηκε από τον Βέλγο καρτουνίστα Πεϊό και πρωτοεμφανίστηκε το 1958 στο περιοδικό Σπιρού. Η τηλεοπτική σειρά "στρουμφάκια"(" smurfs") κυκλοφόρησε το 1980. Κατά καιρούς έχουν αμαυρώσει αυτή τη σειρά θεωρίες οι οποίες συσχετίζουν την παιδική αθωότητα, που αυτή προβάλλει, με μεθόδους προώθησης της κομμουνιστικής ιδέας από την Πρώην Σοβιετική Ένωση.
Μάλιστα οι υποστηρικτές τέτοιων θεωριών έχουν παραφράσει τον τίτλο της σειράς smurfs ως εξής:
-S.M.U.R.F. = Socialist Men Under a Red Father
- S.M.U.R.F.S =Soviet Men Under Red Father Stalin
Η βασική ιδέα που αποτελεί βάση αυτής της σκέψης είναι η απουσία του χρήματος από την κοινότητα των μπλε πλασμάτων. Ο κάθε πολίτης αυτής της ουτοπικής κοινωνίας αποτελεί παραγωγική μονάδα χωρίς να προσμένει οικονομικό αντίκρισμα. Η εργασία αποσκοπεί στην πρόοδο της κοινωνίας και όχι στην ατομική ευημερία, άρα προωθεί το συλλογικό συμφέρον.
ην οργάνωση της κοινωνίας αυτής αναλαμβάνει ένα μόνο άτομο, ο "μπάρμπα-στρουμφ" ο οποίος συγκεντρώνει την εξουσία του χωριού και διατηρεί την ισότητα των μελών του.
Πέρα από αυτό, το ένδυμά του είναι πάντα κόκκινο, χρώμα αντιπροσωπευτικό του κινήματος του κομμουνισμού. Κατά συνέπεια ο "κόκκινος πατέρας" μπορεί να παραλληλιστεί με τον Μαρξ λόγω της σοφίας του και της χαρακτηριστικής γενειάδας που φέρει καθώς και με τον Στάλιν, εξαιτίας της απολυταρχικής συγκέντρωσης των εξουσιών του χωριού στο πρόσωπο του.
Αναφορικά με τους υπόλοιπους χαρακτήρες, οι μισοί είναι αντιπροσωπευτικοί μιας παραγωγικής ιδιότητας, δείχνοντας έτσι ότι η εργασία είναι ισάξια μοιρασμένη σε αυτό το ουτοπικό χωριό. Ο Προκόπης αντιπροσωπεύει τους απασχολούμενους από χειρωνακτική εργασία, ο Κηπευτής τους αγρότες, ο Ντορεμί, ο Λουλούκος και ο Ζωγράφος τους καλλιτέχνες, ο Μάγειρας(που δεν είναι ο ίδιος χαρακτήρας με το Λιχούδη!) τους μάγειρες, ο Ράφτης τους ράφτες, ο Hefty τους αθλητές. Αυτοί οι χαρακτήρες αποτελούν τα πρότυπα της σειράς.
Οι υπόλοιποι χαρακτήρες, οι οποίοι είναι αυτοί που συνήθως βάζουν το χωριό σε μπελάδες καθρεφτίζουν τις αμαρτίες-γέννημα των σύγχρονων καπιταλιστικών κοινωνιών. Ο Γκρινιάρης είναι ο παραπονιάρης του χωριού, πάντα ανικανοποίητος με κάθε συλλογική απόφαση. Ο Χαχανούλης δεν εργάζεται, αλλά αναλώνει το χρόνο του στο να δημιουργεί φάρσες για την προσωπική του διασκέδαση. Ο Λιχούδης συμβολίζει την λαιμαργία, ο Μελένιος το ναρκισσισμό και ο Χουζούρης την Τεμπελιά.
Η Στρουμφίτα είναι το μόνο ενήλικο θηλυκό του χωριού. Αυτό που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό για αυτή είναι ότι δημιουργός της είναι ο Δρακουμέλ, που είχε σκοπό μέσω αυτής να οδηγηθεί στο στρουμφοχωριό. Τελικά ο μπαρμπα-στρουμφ έλυσε τα μάγια του Δρακουμέλ και μετέτρεψε την Στρουμφίτα από μελαχρινή σε ξανθιά, αλλάζοντας παράλληλα συμβολικά τις προθέσεις της.
Ο Δρακουμέλ είναι ο "κακός" της υπόθεσης. Με βάση ένα επεισόδιο που θέλησε να μετατρέψει έξη στρουμφάκια σε νομίσματα μπορούμε να θεωρήσουμε ότι ο χαρακτήρας αυτός συμβολίζει τον καπιταλισμό που σκοπός του είναι το υπερκέρδος και για να το κατορθώσει αυτό δεν θεωρείται παραβατικό να θυσιάζει κάθε αξία στο βωμό του συμφέροντος. Η Ψιψινέλ, η γάτα του κακού μάγου είναι αυτή που ακολουθεί πιστά τα σχέδια του ιδιοκτήτη της. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι η Ψιψινέλ αντιπροσωπεύει την εκτελεστική εξουσία των καπιταλιστικών καθεστώτων (των μηχανισμών δηλαδή επιβολής των συμφερόντων των κεφαλαιοκρατών).
Τέλος ο Σπιρτούλης είναι το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα που στηρίζει την παραπάνω θεωρία. Θεωρεί τον εαυτό του διάδοχο του αρχηγού του χωριού και μάλιστα σε ένα επεισόδιο αναλαμβάνει αυτός τα σκήπτρα της εξουσίας, επωφελούμενος την απουσία του μπαρμπα-στρουμφ. Με αυτά τα στοιχεία και με βάση το γεγονός της εξορίας του Σπιρτούλη ύστερα από την παράνομη διεκδίκηση των πρωτίων του χωριού, μπορεί να γίνει παραλληλισμός του χαρακτήρα αυτού με τον Τρότσκι.
